Resurrexit Cassandra

TROUBLEYN/LABORATORIUM, ANTWERP

Frans gesproken | Engelse ondertiteling

De solovoorstelling Resurrexit Cassandra draait rond de verrijzenis van een vrouwelijke verlosser, Cassandra. Priesteres, sjamane, heilige vrouw en voorspelster van de toekomst. Ze had al zo vaak de wereld kunnen redden. Ze had de trotse stad Troje van haar slachting kunnen vrijwaren, de oudste mythische stad die in een vuurzee vergaat, onder gehuil en geschreeuw van verkrachte vrouwen en gekeelde mannen. Ze had het trieste lot van haar moeder voorspeld, de verschrikkelijke tocht van Odysseus, de moord op Agamemnon die haar als slavin en bijslaap uit Troje had ontvoerd, haar eigen dood... Cassandra fluistert en jankt en krijt, ze herhaalt wat ze al zo lang weet, ze verhaalt van al het verschrikkelijke wat ze met haar zienersogen aanschouwt, maar ze is een roepende in de woestijn. Niemand luistert naar haar, niemand gelooft haar, ze wordt beschouwd als een lokale zottin, een hysterische halvegare, een extatische dwaas.

Cassandra herrijst uit de Griekse mythologie, en uit Fabres eigen Mount Olympus. To glorify the cult of tragedy. Ze staat op uit haar wereldwijde graf, uit de natuur die haar eeuwenlang in haar schoot heeft gekoesterd, en kleedt zich met de elementen. Zij is de mist en de dauw. Zij is de wind. Zij is de rook en het vuur. Zij is de damp. Zij is de regen. Haar wederopstanding is het verhaal van de cyclische natuur, van de slierten nevel die de aarde bevochtigen, van de wind die het vuur aanwakkert en de huid verschroeit, van de damp uit de oceanen die terug landinwaarts keert, aangetrokken door het loof, door de wouden. Maar hoe meer Cassandra naar binnen kijkt, de ogen geloken, zodat ze in de verte kan zien, hoe meer drassige grond uit haar mond weerklinkt, verdorde aarde, onvruchtbare woestijn. Haar blik is pikdonker, alle licht is gedoofd, ze is een en al duisternis. Het is te veel wat ze ziet. Te veel water en te weinig loof. Brak water, vervuild water en eilanden afval. Immens grote wonden in de natuur, die pijn doen aan de ogen en aan de huid. Ze ziet dat de cyclus vierkant draait, de natuur verstoord is en dat alles zich binnenste buiten keert. De riolen komen bloot te liggen, drek spoelt door de kelen. De mensen zijn verblind, ziet ze, ze luisteren niet meer naar woorden maar naar kreten, alles heeft de geur van zwavel en van rot. Nog een keer tracht Cassandra te spreken, haar woorden snijden hout, smeden ijzer, blazen glas, naaien leder, maar geen mens die toehoort, geen blik van verstandhouding, geen greintje geloof.

Vijfmaal zal ze spreken, Cassandra. In vijf staties van rouw. In vijf elementen. In vijf kleuren. Haar verrijzenis uit de aarde die haar droeg, die haar huid warm hield en haar lippen vochtig, is een kruisweg. Ze heeft enkel liefde te geven, zachtheid als rijm, warme adem, zwoele lucht. Ze danst voor ons, ze breekt de rede open, ze is bereid om zich helemaal over te geven, tot daar waar de laatste gedachtedraad begint te rafelen, tot waar het helemaal stil wordt, en licht en puur. Tot aan de extase van het zijn en het niet-meer-zijn. Tot aan de eindeloosheid. Tot aan de harmonie. Tot aan de incarnatie van het goddelijke. Wie luistert? Wie kijkt toe? Wiens huid is nog doordringbaar?

In elke hand draagt de priesteres een schildpad, die mysterieuze dieren die ouder lijken te zijn dan de tijd. Alle wereldbranden hebben ze overleefd, elke ecologische ramp, alle plagen van Egypte. Hun huid is een harnas, het laat hen toe week te blijven en gevoelig. Orakelstenen, noemt Fabre hen, want uit de patronen en lijnenspel van hun schilden werd door sjamanen en zieners de toekomst gelezen. Ze horen bij Cassandra zoals Cassandra bij hen hoort. Kluiten aarde is Cassandra. Eeuwenlange sedimenten die zich tot huid hebben gevormd. Ze spreekt uit de nevels en de vochtige grond. Ze is vurige begeerte en glinstering. Ze wacht niet langer om haar orakel te delen. De laatste keer.

Resurrexit Cassandra wordt gespeeld - in het Duits, Frans, Engels of Spaans - door Stella Hoettler, een performer die ook al belangrijke rollen vertolkte in Mount Olympus en Belgian rules/Belgium rules. Ze belichaamt Cassandra op scène en op vijf levensgrote schermen waarmee ze interageert.

De tekst is geschreven door de gerenommeerde Italiaanse auteur Ruggero Cappuccio. De originele muziek is gecomponeerd door de jonge Franse componist Arthur Lavandier.

"Een actrice van het kaliber Stella Höttler was van fundamenteel belang om ons over deze onuitsprekelijke verschrikking en angst te vertellen, met een meeslepende vertolking van grote expressieve rijpheid waarin emotionaliteit, sensualiteit en rede in hun onderlinge reflectie een perfecte balans vonden. Niet te missen." - Teresa Mori | Il Roma

"Ruggero Cappuccio tekent voor het Napoli Teatro Festival 2020 een briljante, provocerende, visionaire tekst: de regie van Jan Fabre en de krachtige interpretatie van Stella Höttler transformeren het tot een meesterwerk." - Valentina Siano | La testata Magazine

"Cassandra, belichaamd door de fysieke en interpretatieve kracht van de Duitse actrice Stella Höttler, overweldigt, huilt haar pijn ingesloten in een eeuwig jong lichaam van een sensuele vrouw..." - Emila Constantini | Corriera della sera

"Actrice-danseres Stella Höttler, even wonderbaarlijk als alle performers die met Fabre werken, verblindde hen allen. Tragisch en achtervolgd door haar visioenen, laat Höttler de mythe herleven om een nieuwe voorspelling te lanceren: vervuild water, eilanden van afval, open wonden in de natuur. Nog een ramp die niemand lijkt te willen horen " - Rachel Vidales / El Pais

Stella Höttler

Stella Höttler studeerde klassiek ballet aan de Universiteit voor muziek- en podiumkunsten in Mannheim, Duitsland. Na haar studies sloot ze zich aan bij Troubleyn / Jan Fabre als performer in Fabre's 24 uur durende performance Mount Olympus - To glorify the cult of tragedy (2015). Sindsdien speelde ze ook in Belgian Rules / Belgium Rules (2017) en in een speciaal gecreëerd solowerk Resurrexit Cassandra (2019). In 2021 was Stella ook te zien in Fabres creatie The fluid force of love.