Attends, Attends, Attends... (Pour mon Pere)

In Attends, attends, attends… (pour mon père), voert de zoon een denkbeeldige gedachtewisseling met zijn vader. Een dialoog waarin hij zijn vader verzoekt om te wachten en geduld te hebben. Hij vraagt zijn vader om zich te openen voor de tijd van zijn zoon. Hij vraagt zijn vader zich terug te trekken in zijn zoon om zo opnieuw kind te worden en zich klaar te maken voor de dood.

De zoon ontpopt zich als Charon, de veerman die de vader prepareert voor de allerlaatste overtocht. Hij kent de dood als geen ander. Als de performer die hij geworden is, is hij een specialist in het sterven. Elke avond opnieuw laat hij sterven en geboren worden. Elke avond opnieuw steekt hij de Styx over, hij is immers de handlanger van het geestige, hij wekt fantomen tot leven en stuurt ze terug naar hun hemel en hel waaruit ze geboren werden. Hij kent zijn rol goed, hij heeft hem al zo vaak gespeeld.  Vader speel je mee?

Cédric Charron

De Franse danser en acteur Cédric Charron vond in 2000 zijn artistieke thuis bij Troubleyn/Jan Fabre. Sindsdien is hij te zien in (bijna) iedere voorstelling. In 2014 creëerde Jan Fabre de monoloog Wacht, wacht, wacht … voor mijn vader voor en met Charron. Cédric is één van de oorspronkelijke leden van de Jan Fabre Teaching Group, opgericht om een nieuwe generatie van performers op te leiden. In 2021 was hij ook te zien in Fabres creatie The fluid force of love.